Τα γεγονότα είναι σεβαστά. Τα σχόλια ελεύθερα.

Image description goes here Image description goes here Image description goes here

Κείμενα αισθητικής και τέχνης

arrowsubcategoryΚαστοριάδης: "Κανείς δεν θα πάει ποτέ πιο μακρυά από τον Αισχύλο"

arrowsubcategoryΕμμ. Κάντ: Βασικές αρχές αισθητικής θεωρίας

arrowsubcategoryΓεωργοβασίλης: Ο λυρικός λόγος του Σαίξπηρ

arrowsubcategoryΓεωργοβασίλης: ¨Η αυλή των θαυμάτων" του Καμπανέλη στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου

arrowsubcategoryΜυταράς: "Η τέχνη είναι ο έρωτας με την πλατύτερη σημασία της λέξης"

arrowsubcategoryΚώστας Τριανταφυλλίδης: «Αισθητική και Παιδεία»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΤΑΡΑΣ

 

Ο Δημήτρης Μυταράς γεννήθηκε στη Χαλκίδα, σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ενώ στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι, όπου σπούδασε σκηνογραφία στο  École Nationale des Arts Decoratifs και εσωτερική διακόσμηση στο École des Arts et Métiers. Έχει λάβει πολλές διακρίσεις. Είναι καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών ενώ έχει κερδίσει δύο φορές το πρώτο βραβείο στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων (1958, 1961). Το 1999 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος απένειμε στον Δημήτρη Μυταρά  τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα. Έργα του έχουν εκτεθεί στην Αθήνα, σε ατομικές εκθέσεις στις γκαλερί "Ζυγός", "Άστορ", "Μέρλιν", αίθουσα Τέχνης (Θεσσαλονίκη), καθώς επίσης και στη Μπολόνια, Φλωρεντία, Ρώμη, Γένοβα κ.ά.

Ο Δημήτρης Μυταράς διατηρεί μια σπάνια συλλογή από χιλιάδες κοχύλια από όλο τον κόσμο, κοχύλια απερίγραπτης ομορφιάς.  Στη Χαλκίδα με την σύζυγό του Ζουζού Μυταρά, έχουν εδώ και δεκαετίες δημιουργήσει μαζί με τον Δήμο το «Εργαστήρι Τέχνης» όπου μικροί και μεγάλοι διδάσκονται ζωγραφική, κεραμική , αγιογραφία, κόσμημα και άλλες μορφές τέχνης


Είναι ισότιμοι οι πολιτισμοί;

 

 

Βέβαια, ή αξιολογική αποτίμηση και σύγκριση πολιτισμών δεν είναι εφικτή: δύσκολο να υπάρξουν κοινώς αποδεκτά κριτήρια, να συμπέσουν οι έξωθεν εκτιμήσεις νοηματοδοτήσεων της πραγματικότητας καί επακόλουθων τρόπων του βίου. Παρακινδυνευμένο λοιπόν να μιλάμε για «ανώτερους» και «κατώτερους» πολιτισμούς, «καλύτερους» και «χειρότερους».

 

Μπορούμε όμως να εντοπίσουμε διαφορές. Να επισημάνουμε ότι ο πολιτισμός τής μεταρωμαΐκής Δύσης, ό μόνος στην ανθρώπινη 'Ιστορία που αναδείχθηκε πραγματικά παγκόσμιος, δεν γνώρισε ποτέ την ανάγκη μετάβασης από την κοινωνίαν της χρείας στην κοινωνίαν του αληθούς.

 

Υπηρέτησε και υπηρετεί με εκπληκτική επινοητικότητα τις χρηστικές ανάγκες του ανθρώπου. Στο πεδίο αυτό πέτυχε μοναδικές επιδόσεις: Τεράστια μείωση τού σωματικού μόχθου, πρωτοφανή αύξηση παραγωγής ωφέλιμου αποτελέσματος με ελάχιστη ή καθόλου καταπόνηση. Απίστευτες διευκολύνσεις στην πρακτική του βίου, ταχύτατες μεταφορές-μετακινήσεις των ατόμων, άμεση επικοινωνία από οποιαδήποτε απόσταση, πρόσβαση εύκολη και γενικευμένη στην πληροφόρηση. Μεγιστοποίηση των ηδονικών παροχών, ανέσεων, εύκολου πλούτου, ποικιλότατης ψυχαγωγίας, ανεμπόδιστου αισθησιασμού. Ελαχιστοποίηση του σωματικού άλγους, απαλλαγή από πλήθος ασθενειών, αύξηση τεράστια του προσδόκιμου επιβίωσης, δυνατότητες Ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που μειώνουν ή και νικούν τον φόβο τής αρρώστιας. Θωράκιση του ατόμου με δικαιώματα. εξουσίες αναγκαστές κατά πάντων, ανεμπόδιστες επιλογές ατομικών προτιμήσεων. Καί πλήθος ανάλογα.

 

Ό κοινωνιοκεντρικός πολιτισμός των Ελλήνων και ο πολιτισμός του αθλήματος της εκκλησιαστικής κοινωνίας δεν μπορούν ούτε να συγκριθούν ούτε να συμβιβαστούν με τον ατομοκεντρικό πολιτισμό τής μεταρωμαϊκής Δύσης.

 

Ή διαφορά είναι καισαρική, πρόκειται για στάσεις ζωής καί τρόπους τού βίου πού αλληλοαναιρούνται αμοιβαία, για στοχεύσεις ασύμπτωτες, διαμετρικά αντίθετες. Αυτό τουλάχιστον υπαγορεύει ή λογική της κοινωνούμενης εμπειρίας.

Χρ. Γιανναράς

  


























































































































































Μυταράς: «H τέχνη είναι ο έρωτας, με την πλατύτερη σημασία της λέξης»


H τέχνη μοιάζει με κοινωνικό φαινόμενο, αλλά στην ουσία είναι ένα σχεδόν φυσικό φαινόμενο, κάτι σαν ηφαιστειακή εκτόνωση. Δεν καταγράφει την ιστορία ούτε κάνει ιστορία, ούτε προηγείται της εποχής της ούτε την ακολουθεί. H τέχνη είναι ο έρωτας, με την πλατύτερη σημασία της λέξης, είναι η έκφραση και το ξεχείλισμα μιας πληρότητας. Δεν υπακούει σε θεωρίες, τις οποίες διαψεύδει μονίμως, έχει δική της λογική και δεν ερμηνεύεται με λόγια. H τέχνη δεν είναι μαχητική ή ήρεμη, αλλά είναι σαν τον άνεμο, που άλλοτε είναι άγριος και δυνατός και άλλοτε γαλήνιος.

 

H τέχνη δε μορφώνει αλλά κάνει κάτι περισσότερο, σε συνδέει με το μυστήριο της ύπαρξης. Δεν αποδίδει δικαιοσύνη, είναι πέρα απ’ αυτή. H τέχνη δεν στρατεύεται αλλά ανήκει στους αθώους, είτε αυτοί βρίσκονται στη φυλακή είτε πρόκειται για τον αυστηρό διευθυντή της απέναντι επιχείρησης.

H τέχνη απευθύνεται σε ελεύθερους ανθρώπους, αλλά είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιοι είναι οι ελεύθεροι άνθρωποι. H τέχνη δεν ερμηνεύεται ούτε με πολιτικά ούτε με καλλιτεχνικά μανιφέστα.

H τέχνη απευθύνεται σε ελεύθερους ανθρώπους, αλλά είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιοι είναι οι ελεύθεροι άνθρωποι. H τέχνη δεν ερμηνεύεται ούτε με πολιτικά ούτε με καλλιτεχνικά μανιφέστα.

Oι σχολές, τα υλικά, οι τεχνοτροπίες, οι κοινωνικές ανακατατάξεις, οι συζητήσεις, οι φιλοσοφίες και τα κείμενα ασχολούνται μόνο με τα ερεθίσματα που δημιουργούν την τέχνη. Tην ίδια όμως τίποτε απολύτως δεν την ερμηνεύει.

H τέχνη δεν έχει σχέση με το μάρκετινγκ, τους πλειστηριασμούς και τιμές – όλα αυτά είναι ξένα σώματα. Tο σπήλαιο του Λασκό δεν ήταν γκαλερί. O καλλιτέχνης συχνά δε γνωρίζει αν αυτό που έκανε, είναι καλό ή κακό. Σπάνια οι πρωτοπόροι πιστεύουν ότι είναι πρωτοπόροι.

Για την πρωτοπορία τους σίγουροι είναι αυτοί που τους ακολουθούν. H τέχνη δεν απομυθοποιείται. «Όταν ξύσεις ένα αληθινό έργο τέχνης θα τρέξει λίγο αίμα», λέει κάποιος. Πολλά πράγματα μιμούνται την τέχνη και πολλοί μιμούνται τους καλλιτέχνες. Πολλοί καλλιτέχνες απαντούν σε ερωτήσεις που δεν υποψιάζονται. Aπαντούν σε ανθρώπους που δε γνώριζαν την ερώτηση. Άλλο είναι η μόρφωση και άλλο η καλλιέργεια του πνεύματος. H τέχνη ερμηνεύεται μόνο με τέχνη, όπως ο πιανίστας ερμηνεύει τη μουσική σύνθεση. H τέχνη δεν προοδεύει ποτέ, μην τη συγχέουμε με την επιστήμη, απλώς αλλάζει πρόσωπα και τρόπους, για να πει κάθε φορά τα ίδια πράγματα. H τέχνη είναι κάτι πολύ απλό και ο καλλιτέχνης ένας σοφός. Σοφή και η γιαγιά του απέναντι διαμερίσματος, σοφός –καθόλου απίθανο– και ο πρόεδρος της Aκαδημίας.

Δείτε τα πρόσωπα των ανθρώπων καθώς περνούν από τις διαβάσεις των πεζών. Δείτε τους φθαρμένους τοίχους με τις σχισμένες αφίσες και τα πολύχρωμα συνθήματα. Δείτε τα κουρελιασμένα σύννεφα καθώς δύει ο ήλιος το απόγευμα. Δείτε το απέναντι δέντρο καθώς βγαίνουν οι μικροί βλαστοί περιμένοντας την άνοιξη. Θα έχετε κάνει μια καλή αρχή και υπάρχει ελπίς να αισθανθείτε τα έργα όλων των εποχών.

Tο μήνυμα του έργου τέχνης είναι πάντα ποιητικό, ακόμη κι όταν παριστάνει τις σφαγές της Xίου ή τις αρβύλες του Bαν Γκογκ. Δεν είναι υποχρεωτικό να αισθάνεστε και να αγαπάτε την τέχνη. Aπλώς είναι ένα προνόμιο. Aλλά τι προνόμιο!



 

Αρχείο πολιτιστικών εκδηλώσεων

 

Έκθεση σύγχρονης τέχνης στην Πάλαιρο

Συνάντηση χορευτικών συγκροτημάτων στον Αστακό

Ο Σαίξπηρ σε μια ώρα

Τα κορίτσια με τα μαύρα

Ο "μικρός πρίγκιπας" στο κηποθέατρο

"Η Γυναίκα της Πάτρας" στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου

Έκθεση ζωγραφικής του Χρ. Γαρουφαλή στο Αγρίνιο

Σεμινάρια στο Αγρίνιο και το Μεσολόγγι για τον Παπαδιαμάντη

«Τα Πάθη στη Δυτική Ζωγραφική - 14ος-17ος αιώνας»

Ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης στο Αγρίνιο

Μητροπολίτης Ιερόθεος: "Η ορθόδοξη και δυτική εικονογραφία"

Ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών στο Αγρίνιο

Ανοιχτά Μαθήματα και Συζητήσεις από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος στο Αγρίνιο

Η χορωδία του Πειραματικού  Μουσικού Σχολείου Αγρινίου στη Βιέννη

Πνευματική εκδήλωση στο Αγρίνιο για τον ποιητή  Κ. Χατζόπουλο

Αρχιτεκτονική και πολεοδομία στο Αγρίνιο

Έκθεση έργων των μαθητών του Εικαστικού εργαστηρίου Αγρινίου

"Η Λοκαντιέρα" του Γκολντόνι στο δημοτικό κηποθέατρο

Θεατρική παράσταση: "MAZOO AND THE ZOO The Musical"

Συνέδριο στα Παρακαμπύλια

Θεατρική παράσταση "Caveman"

«ΙΠΠΕΙΣ»  στο Δημοτικό Πάρκο

"ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ " θεατρική παράσταση με την Κάρμεν Ρουγγέρη

Θεατρική παράσταση: "Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ"

"Θεατρική παράσταση: "Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι

"Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης" Θεατρική παράστασταση.

"Λιωμένο βούτυρο": Θεατρική παράσταση στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου

Με επιτυχία τελείωσε το πρώτο Μαθητικό Φεστιβάλ Θεάτρου

Συναυλία της νεανικής μπάντας κρουστών στο Αγρίνιο

Μελέτη για την συντήρηση των αρχαίων θεάτρων της Αιτωλοακαρνανίας

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου 

Έκθεση Αγιογραφίας της Γεωργίας Βουλδή - Καραφέρη

Αιτωλοακαρνάνες εικαστικοί: Βασίλης Παπασάϊκας

Εκδηλώσεις για τους Αιτωλοακαρνάνες εικαστικούς

Η Κινηματογραφική Λέσχη του Δήμου Αγρινίου

 παρουσιάζει σε Α΄ προβολή την ταινία του Κυριάκου Κατζουράκη "ΜΙΚΡΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ"

Σεμινάρια πνευστών και κρουστών οργάνων στη φιλαρμονική Αγρίνιου

Η "Έντα Γκάμπλερ" του Ίψεν στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου

Ιδρύεται κέντρο μελετών & σύγχρονης γλυπτικής..

Έργο του Ντάριο Φο στο Αγρίνιο

Επιστημονικό συνέδριο για τα 150 χρόνια του Κωστή Παλαμά..

"Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα" στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου με την Κάτια Γέρου

Η Λήδα Shantala στο Αγρίνιο

Έκθεση χειροποίητου κοσμήματος στο Μεσολόγγι

Ο Χρήστος Γαρουφαλής στην Γκαλερί "Αργώ"

Πρόγραμμα επιμόρφωσης στο Πανεπιστήμιο Αγρινίου

Ο βραχνιασμένος φαλτσοτενόρος .." στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.

Παρουσίαση βιβλίου στη λέσχη ανάγνωσης Αγρινίου

Τα προγράμματα της Λαϊκής Επιμόρφωσης στην Αιτωλοακαρνανία 

Επιστημονικό συνέδριο για την αντίσταση και τον εμφύλιο

Έργα στο Αρχαίο Θέατρο των Οινιαδών.

Προστασία   των Μεσαιωνικών κάστρων

Διαγωνισμός για το μνημείο μικρασιατών προσφύγων

Το ΔΗΠΕΘΕ στην Επίδαυρο με το έργο "Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης".

Βραδιά όπερας στο Δημοτικό Θέατρο Αγρινίου

Η παλιά δημοτική αγορά Αγρινίου θα γίνει πολιτιστικό κέντρο

Νέα προτομή του Κ. Χατζόπουλου έστησε ο Δήμος Αγρινίου

Έκθεση γλυπτικής και ζωγραφικής της Βίβιαν Ρήκα - Σπυροπούλου

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου: Αφιέρωμα στον Κάρολο Κουν

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου: Θεατρικές Performance

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου: Αφιέρωμα στον Κουρτ Βάιλ

Τιμή στο συγγραφέα Σταύρο Σταυρίδη

Η παλαιά  Δημοτική αγορά μετατρέπεται σε πολιτιστικό κέντρο

Προμηθέας Δεσμώτης στο κηποθέατρο του Δημοτικού Πάρκου